Gepubliceerd op:
15
februari
2022

Tour d'amour: deel 2. Samen een taart bakken, met haar op uitstap gaan, een relaxerend bad geven of elke avond bij hem blijven tot hij in slaap valt. Ann Desmet, directeur van wzc Roosendaelveld vertelt hoe partners dicht bij hun geliefde blijven.

Tijdens de Valentijnsweek maken we een warme tour d’amour langs alle woonzorgcentra van Zorgbedrijf Rivierenland. Van Hof van Egmont, langs De Lisdodde en Roosendaelveld, naar Bosbeekhof: elke plek leert ons weer wat bij over liefde en relaties in het woonzorgcentrum. Vandaag: wzc Roosendaelveld,waar mensen met dementie met z’n achten samenwonen in kleine, gezellige woonhuizen.

 

Hoe blijf je samenleven met je partner met dementie, ook al woont die niet langer thuis? “Eigenlijk kan je het zien als een latrelatie”, zegt Ann Desmet, directeur van wzc Roosendaelveld. “Je woont apart, maar je blijft samen. Hoe je dat als koppel invult, is helemaal uniek en op maat. Het hangt ervan af wat je zelf wil, of kan.”

Zo veel meer dan 'op bezoek komen'

Wat wél vaststaat, is dat er in Roosendaelveld ontzettend veel mogelijk is. Zo kan je als partner altijd mee eten. Je schuift gewoon mee aan tafel in het huis. Je kan ook met z’n tweeën deelnemen aan de activiteiten, samen gaan wandelen of een uitstap maken, iets gaan drinken in de brasserie of je partner een relaxerend bad geven. 

Als een tweede thuis 

Ann: “We willen dat het hier voor je aanvoelt als een tweede thuis. Als partner ben je dan ook 24 uur op 24 welkom. En dat werkt. Partners komen echt ‘mee leven’ in onze huizen. Ze bakken een taart in de keuken, lezen voor, ze kijken ’s avonds mee tv of blijven tot de partner in slaap valt.”

“We zien dat relaties zich herstellen: omdat de zorglast van de schouders valt en je samen weer fijne dingen kan doen. Als je dat als partner graag wil, kan je nog altijd zorgtaken op je nemen. Maar dat hoeft niet. Hoe jij de relatie invult, kies je helemaal zelf. Dat geldt trouwens ook voor de kinderen. Ook zij kunnen de relatie met hun ouder hier betekenisvol verderzetten.”

Een luisterend oor een klankbord 

Weet je zelf niet zo goed wat je partner fijn zou vinden, dan is er altijd de warme hulp van het team in de buurt. Ann: “Door de dementie kan contact maken moeilijker worden. En dan kan de partner het stilzwijgende samenzijn plots als heel confronterend ervaren. Maar misschien reageert je man wel op een ontspannende handmassage? Of vindt je vrouw het leuk als je haar voorleest uit de krant? We zoeken het samen uit, zodat ook de partner zich ondersteund voelt.”

 

Door zo nauw samen te wonen, ontstaan er trouwens ook binnen een woonunit fijne banden tussen de families van de bewoners. Ann: “Partners en kinderen vinden zo een luisterend oor en een klankbord bij elkaar. Heel mooi om te zien. In één van onze huizen hebben de bewoners zelfs samen een kinderhoekje ingericht. Voor de kleinkinderen die op bezoek komen. Die schattige kleintjes worden hier heel graag 'gedeeld' met alle bewoners van het huis (lacht).”

 

Aanvraag

Wil je een aanvraag doen of wil je meer informatie over een verblijf in het woonzorgcentrum? Neem dan contact op met het woonzorgcentrum.