Gepubliceerd op:
23
februari
2022

Hét gezicht van Roosendaelveld, dat is onthaalmedewerkster Nicole. Iedereen komt haar wel eens tegen tijdens een dag in het woonzorgcentrum. Maar hoe ziet Nicoles dag er precies uit? Je komt het hier te weten

"Om 6.30u roept Hey Google mij deze maandagochtend wakker. Ik spring uit bed en maak me klaar voor de nieuwe werkdag; een half uurtje stille tijd, boterhammetjes eten en lunch klaarmaken. Hup, de fiets op, het is maar 10 minuutjes fietsen naar Roosendaelveld.

“Om 8u kijk ik eerst in de brievenbus van het woonzorgcentrum. Daarna fatsoeneer ik het onthaal; ik zet de zeteltjes recht, leg de boekjes netjes en zet de televisie aan. Dat is gezellig voor iedereen die binnenkomt. Ook mijn computer gaat aan, net als de telefoons. Maandag is altijd een drukke dag. Eerst linnen tellen en bestellen, het incontinentiemateriaal bestellen, menu’s kopiëren en klaarleggen. Gelukkig krijg ik hulp van onze huisbode en bewoner Eric. Hij hangt alles waar het hoort.

Magisch wapen

“Dan is het tijd voor een bezoekje aan Den Druppel, onze brasserie. Ik haal er een lekker koffietje en tel er meteen de kassa na, om alles in te geven in het kasbestand. Ik werk ook meteen de andere administratieve taken af, zoals het opvolgen van de doktersvoorschriften, het verdelen van de post naar alle huizen, het maken van afspraken voor de kappers en pedicures en nog zoveel meer. Tot mijn maag begint te knorren. Het is al 12u, dus tijd om te lunchen.

“Om 12.30u ga ik opnieuw aan de slag. Ik start met het aanmaken van badges voor bezoekers, studenten en vrijwilligers. Die badges zijn nodig om de juiste toegang te krijgen. Ik kan er bijvoorbeeld ook mijn kasten mee openen. Zo lijkt mijn badge hier soms wel mijn magisch wapen. (lacht)"

Vol dankbaarheid

“Daarna bereid ik de komst van onze nieuwe bewoner voor en maak ik het bijhorende dossier in orde. Tussendoor komt er geregeld iemand een praatje maken of een vraag stellen. Een luisterend oor aanbieden, een probleempje oplossen, een bewoner een glaasje cola geven tegen de weemoed in de buik of een nieuwe babypop bewonderen… Iedere dag heeft zijn vaste taken en tegelijkertijd veel afwisseling.

“Kijk, het is alweer 16u. Ik sluit alles af en neem de fiets naar huis, met een blij gevoel en vol van dankbaarheid, voor de vriendschap die onze bewoners, hun familie en collega’s me geven.”